کد مطلب:312356 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:207
شناخت آغاز و انجام
شناخت آغاز و انجام آفرینش انسان از ابتدا تا مبدأ اعلا، زمینه ساز استقامت او در مسیر حق است. این نكته برگرفته از «أولا أحدثكم باول امرنا و امركم...» می باشد. در این بخش از روایت سوم و نیز در روایت چهارم (عالم ذر) به بررسی شناخت آغاز می پردازیم و در روایت اول از دیدگاه چهارم به بررسی شناخت انجام و تأثیر آن در عملكرد انسان خواهیم پرداخت.
آگاهی از ابتدای خلقت معصومان (ع) و كیفیت آفرینش انوار ائمه (ع) و دوستان آنان، از عوامل تعیین كننده ی خط مشی آینده ی دوستداران اهل بیت است. آنان با شناخت موقعیت و منزلت بس والای ائمه (ع) و دوستداران آنان و نیز آگاهی از عنایت های ویژه ی خداوند به آن ها، از سرمایه ی بزرگ معرفتی بهره مند می شوند و با دریافت گوهر وجودی خود، خویشتن را در تاریكی جهل و انحراف نگاهبانی می كنند و در یورش بلاها و دشواری ها، شكیبایی می ورزند و در راه وصول به اهداف عالی خود از هیچ گونه فداكاری و جانبازی دریغ نمی كنند. مؤمن آن گاه كه بداند و بیابد كه انوار رسول خدا (ص) و اهل بیت پاك او در ابتدای آفرینش، دست مایه ی اولیه ی خلقت او بوده است و نیز آگاه شود كه سجود ملائكه در برابر آدم (ع) به پاس نورانیت و شكوه پیامبر و
[ صفحه 224]
اهل بیت معصوم او بوده است، می یابد او كه دوستدار این پاكان قدسی است، چه جایگاه ممتاز و برتری در بین تمامی موجودات هستی دارد.
ملك در سجده ی آدم زمین بوس تو نیت كرد
كه در حسن تو چیزی یافت بیش از حد انسانی [1] .
وی با تكیه بر این دانش كار آمد، پای در راه دفاع از «ولایت» می نهد و در این مسیر تا بدان جا پیش می رود كه تابلوی سراسر شگفت و اعجاب انگیز یعنی كربلا را رقم می زند.
یاران حسین (ع) كه از زبان امام خویش به این راز بزرگ آفرینش پی بردند، بعد از آن تن به هر سختی و رنجی سپردند و در هر پیشامدی با صبوری بر آن چیره شدند. اكنون سزاوار است ما نیز با تفكر در این روایت رسول خدا (ص) بهره ای از این دانش پرفروغ برگیریم و دریابیم چگونه دوستان اهل بیت رسول خدا (ص) از نور آنان آفریده شده اند:
خلقت من نور الله عزوجل و خلق اهل بیتی من نوری و خلق محبیهم من نورهم... [2] .
من از نور خدای عزوجل آفریده شدم و خاندان من از نور من آفریده شدند و محبان آنان از نور خاندان من.
آگاهی از ابتدای خلقت معصومان (ع) و كیفیت آفرینش انوار ائمه (ع) و دوستان آنان، از عوامل تعیین كننده ی خط مشی آینده ی دوستداران اهل بیت است. آنان با شناخت موقعیت و منزلت بس والای ائمه (ع) و دوستداران آنان و نیز آگاهی از عنایت های ویژه ی خداوند به آن ها، از سرمایه ی بزرگ معرفتی بهره مند می شوند و با دریافت گوهر وجودی خود، خویشتن را در تاریكی جهل و انحراف نگاهبانی می كنند و در یورش بلاها و دشواری ها، شكیبایی می ورزند و در راه وصول به اهداف عالی خود از هیچ گونه فداكاری و جانبازی دریغ نمی كنند. مؤمن آن گاه كه بداند و بیابد كه انوار رسول خدا (ص) و اهل بیت پاك او در ابتدای آفرینش، دست مایه ی اولیه ی خلقت او بوده است و نیز آگاه شود كه سجود ملائكه در برابر آدم (ع) به پاس نورانیت و شكوه پیامبر و
[ صفحه 224]
اهل بیت معصوم او بوده است، می یابد او كه دوستدار این پاكان قدسی است، چه جایگاه ممتاز و برتری در بین تمامی موجودات هستی دارد.
ملك در سجده ی آدم زمین بوس تو نیت كرد
كه در حسن تو چیزی یافت بیش از حد انسانی [1] .
وی با تكیه بر این دانش كار آمد، پای در راه دفاع از «ولایت» می نهد و در این مسیر تا بدان جا پیش می رود كه تابلوی سراسر شگفت و اعجاب انگیز یعنی كربلا را رقم می زند.
یاران حسین (ع) كه از زبان امام خویش به این راز بزرگ آفرینش پی بردند، بعد از آن تن به هر سختی و رنجی سپردند و در هر پیشامدی با صبوری بر آن چیره شدند. اكنون سزاوار است ما نیز با تفكر در این روایت رسول خدا (ص) بهره ای از این دانش پرفروغ برگیریم و دریابیم چگونه دوستان اهل بیت رسول خدا (ص) از نور آنان آفریده شده اند:
خلقت من نور الله عزوجل و خلق اهل بیتی من نوری و خلق محبیهم من نورهم... [2] .
من از نور خدای عزوجل آفریده شدم و خاندان من از نور من آفریده شدند و محبان آنان از نور خاندان من.
[1] ديوان حافظ.
[2] بحارالانوار، ج 15، ص 20. پيرامون موضوع خلقت انوار ائمه (ع) و شيعيان و دوستان آنان بنگريد به: بحارالانوار، ج 15 از ابتدا به بعد؛ الكافي، ج 1، ص 389، ح 1 و ح 2.